Palestina (streek)

Palestina is 'n geografiese streek in Wes-Asië. Dit word gewoonlik geag om die hedendaagse Israel en die Staat Palestina in te sluit, hoewel sommige definisies ook dele van noordwestelike Jordanië insluit. Ander historiese name vir die streek sluit in Kanaän, die Beloofde Land, die Land van Israël, of die Heilige Land.

Die eerste geskrewe rekords wat na Palestina verwys het, het in die 12de eeu v.C. ontstaan, waar die 20ste Dinastie van Egipte die term Peleset vir 'n naburige volk of land, gebruik. In die 8ste eeu v.C. het die Assiriërs na 'n streek verwys as Palashtu of Pilistu. In die Hellenistiese tydperk is hierdie name in Grieks oorgedra, wat in die Historia van Herodotos in die 5de eeu v.C. as Palaistine. Die Romeinse Ryk het die streek verower en in die jaar 6 n.C. die provinsie gestig as Iudaea, toe in 132 n.C. in die tydperk van die Bar Kokhba-opstand is die provinsie uitgebrei en herdoop tot Sirië Palaestina.^[1] In 390, gedurende die Bisantynse tydperk, is die streek verdeel in die provinsies van Palaestina Prima, Palaestina Secunda, en Palaestina Tertia. Na die Moslem-verowering van die Levant in die 630's, is die militêre distrik van Jund Filastin gestig. Terwyl Palestina se grense deur die geskiedenis verander het, het dit oor die algemeen die suidelike gedeelte van streke soos Suid-Sirië of die Levant bestaan.

As die geboorteplek van Judaïsme en Christendom, was Palestina 'n kruispad vir godsdiens, kultuur, handel en politiek.